jueves, 31 de enero de 2013

Gatipedro

Fuente do Gatipedro, Praça do Humor, A Coruña
Cómo que no he escrito sobre Álvaro Cunqueiro, con quien simpatizo. También, hombre, me decepciona un poco, en particular al ir avanzando, cuando lo hice, en El hombre que se parecía a Orestes: me pareció que acababa ya sin ganas.
En A Coruña hay una plaza que se llama Praça del Humor; en un banco de piedra está sentado Álvaro Cunqueiro, también de piedra; la fuente de la plaza representa al Gatipedro, con su corniño mouro na cachola, y alrededor de la fuente está explicado quién es Gatipedro. Ahora os lo cuento, no de memoria, menos mal, sino literal de Escola de menciñeiros.

Pero antes de entrar en materia, qué es el corniño mouro, qué cualidad es esa de la moururez de la que tanto tira don Álvaro Cunqueiro. Pues fíjate que te coges la wikipedia y te aclaran que no hablan de los moros originarios de la mauritania, sino de otros seres míticos que viven por Galicia en un submundo próximo al de los sueños, aunque a veces aflorarían a la superficie de nuestra realidad. La entrada: http://es.wikipedia.org/wiki/Mouro. El corniño mouro de nuestro Gatipedro es mágico, como corresponde a este ser mágico. Su corniño verque auga, vedlo en la fuente. Va:

O gatipedro é un gato branco que ten na cachola un corno mouro; o gatipedro vén polas noites ás casas, e párase nas habitacións nas que hai nenos durmindo. Entón o gatipedro ponse a verquer auga  polo seu corniño, e o neno, en soños, escoitando o pingar da fointiña aquela, soña que mexa, e de verdade mexa na cama.



  

2 comentarios:

  1. Ese gatipedro ha bajado alguna noche al sur, que yo lo he oído.

    ResponderEliminar
  2. É posible que viñese ao sur nun carromato mouro. No sur a auga óuvese mellor e a el gústalle iso. Non hai que verquer muita auga para que os nenos mexan.

    ResponderEliminar