miércoles, 30 de enero de 2013

O corvo Estanislao

Recuento hoy la historia que cuenta mi tocayo Álvaro Cunqueiro sobre O corvo Estanislao. Está en Os outros feirantes, en su gallego original.

A Pepe de Vence, el labriego más rico del valle, se le presentó un día un cuervo mientras echaba una siesta. Estanislao era un cuervo nacido y criado en esos campos, y ya que Pepe era el labriego más rico del contorno, era el único que le podía ayudar a mantener durante un año el régimen para estómagos desgastados que, lo había oído todo, recetó el médico de Silva a Xusto Cabaleiro: leite, carne da obriga cocida ou bistés á plancha, e se viñan pescantinas á feira de Cadavedo, algo de pescado cocido. (La  obriga es la carnicería).
- ¡Nin que foras meu pai! - díxolle Pepe de Vence ao corvo.
Estanislao viene de buenas; sabe dónde se ve Pepe con la Petra, qué trampas hace a los naipes, a qué juicio fue de testigo falso por unos dineriños y mesa puesta, pro son um corvo pacífico que quero sanar o meu estómago.
¿E non queres nengún xarabe, nin bicarbonato...?
Así que cada día le llevaba Pepe un cuenco de leche y algo de carne o pescado al cuervo. Pero el cuervo iba a peor. ¡Esto vaise, Pepiño! ¿Por que non me trás mañán unhas papas de arroz? 
Pero al día siguiente apareció el cuervo muerto caído de bruces sobre el cuenco de leche. Termina Cunqueiro la historia:

Pasaban os días, e Pepe de Vence botaba muito de menos ao corvo Estanislao. Procuraba achegarse a outros corvos que andaban picando nos sucos da sementeira, pro nono agardaban. Sentía non ter falado con Estanislao da familia. Ao millor quedáralle algún fillo a quen darle o pésame, ou unha viúda. Tamén lle pesaba non terlle preguntado por que se chamaba Estanislao.

No sé si pudo ser pariente de nuestro Cuervo Parlanchín, pero igual que los humanos se dice que venimos todos de aquella Eva negra que no conoció manzana, lo mismo los cuervos tienen su madre cuerva-dinosauria. Quedan preguntas.




No hay comentarios:

Publicar un comentario